3kropka

Toczę na kole garncarskim i lepię z ręki. A czasami łapię za szczypce i kruszę kafle…
Ulubione temperatury w piecu to te najwyższe.
Ulubiony materiał to szorstki, niespokojny szamot, pozornie łagodna porcelana, czy też dająca wytchnienie dłoniom kamionka.
Ulubione formy to naczynia i kafle.
Ceramikę cenię za jej niezaprzeczalny walor użytkowy: może być blisko nas i naszych potrzeb, możemy ogrzewać dłonie trzymając gliniany kubek pełen herbaty, możemy patrzeć na rysunek na glinianych kaflach i odczuwać piękno i zachwyt nad niespieszną pracą rąk.
Lubię detal, ten moment zamknięty w kawałku wypalonej gliny, barwną plamkę, spękane
niedoskonałości. Ten niby nie znaczący fragment, cząstkę dla której na chwilę zatrzymuje się cały świat i na której skupia się moja uwaga. Niezmiennie fascynuje mnie sam proces przeistaczania bryłki błota w pełnoprawnie funkcjonujący obiekt.
Uczę innych – dzieci i dorosłych jak postępować z gliną, jak zostać twórcą, jak z pokorą i nieustępliwością pracować z materiałem, w którym zakochujemy się od pierwszego dotyku.
A glina ciągle uczy mnie.
Prowadzę dwie pracownie: jedną w Szczecinie, drugą na wsi na Pojezierzu Myśliborskim.
Pracę z gliną rozpoczęłam 13 lat temu .